کد مطلب:1090 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:306

احــکام رهــن
مسأله 2308 ـ رهن آنست كه بدهكار مقداری از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد، طلبش را از آن مال بدست آورد.



مسأله 2309 ـ در رهن لازم نیست صیغه بخوانند، و همین قدر كه بدهكار مال خود را به قصد گرو به طلبكار بدهد و طلبكار هم به همین قصد بگیرد رهن صحیح است.



مسأله 2310 ـ گرو دهنده و كسی كه مال را گرو می گیرد، باید مكلف و عاقل باشند و كسی آنها را مجبور نكرده باشد، و نیز باید سفیه نباشند یعنی مال خود را در كارهای بیهوده مصرف نكنند.



مسأله 2311 ـ انسان مالی را می تواند گرو بگذارد كه شرعاً بتواند در آن تصرف كند، و اگر مال كس دیگر را گرو بگذارد، در صورتی صحیح است كه صاحب مال بگوید به گرو گذاشتن راضی هستم.



مسأله 2312 ـ چیزی را كه گرو می گذارند، باید خرید و فروش آن صحیح باشد، پس اگر شراب و مانند آنرا گرو بگذارند، درست نیست.



مسأله 2313 ـ استفاده چیزی را كه گرو می گذارند، مال كسی است كه آنرا گرو گذاشته است.



مسأله 2314 ـ طلبكار و بدهكار نمی توانند مالی را كه گرو گذاشته شده، بدون اجازه یكدیگر ملك كسی كنند، مثلاً ببخشند یا بفروشند، ولی اگر یكی از آنان آنرا ببخشد یا بفروشد، بعد دیگری بگوید راضی هستم اشكال ندارد.



مسأله 2315 ـ اگر طلبكار چیزی را كه گرو برداشته با اجازه بدهكار بفروشد، پول آن هم مثل خود مال، گرو می باشد.



مسأله 2316 ـ اگر موقعی كه باید بدهی خود را بدهد، طلبكار مطالبه كند و او ندهد، طلبكار می تواند مالی را كه گرو برداشته بفروشد و طلب خود را بردارد و باید بقیه را به بدهكار بدهد، ولی اگر به حاكم شرع دسترسی دارد، باید برای فروش آن از حاكم شرع اجازه بگیرد.



مسأله 2317 ـ اگر بدهكار غیر از خانه ای كه در آن نشسته و چیزهائی كه مانند اثاثیه خانه محل احتیاج او است، چیز دیگری نداشته باشد، طلبكار نمی تواند طلب خود را از او مطالبه كند، ولی اگر مالی را كه گرو گذاشته خانه و اثاثیه هم باشد، طلبكار می تواند بفروشد و طلب خود را بردارد.